Kwas solny 35-38% CZDA, znanym również jako kwas chlorowodorowy (HCl), jest jednym z najważniejszych i najczęściej używanych kwasów w przemyśle chemicznym. Jest to bezbarwna ciecz o silnym, drażniącym zapachu i wyjątkowo kwaśnym smaku. Jego struktura chemiczna składa się z jednego atomu wodoru połączonego z jednym atomem chloru.

Historia kwasu solnego sięga XVII wieku, a przypisuje się ją alchemikowi Johannowi Rudolfowi Glauberowi, który jako pierwszy otrzymał ten związek. Jednak jego znaczenie wzrosło wraz z rozwojem przemysłu chemicznego w XIX wieku. W 1810 roku kwas solny został wyprodukowany w większych ilościach. Przez francuskiego chemika Josepha Louisa Gay-Lussaca poprzez reakcję chlorku sodu z kwasem siarkowym.

W przemyśle, ludzie wykorzystują kwas solny 35-38% CZDA do produkcji różnych chemikaliów. Takich jak soli kwasu solnego, chlorków organicznych oraz tworzyw sztucznych, takich jak poliwinylowe (PVC). W przemyśle spożywczym używa się go do regulowania pH, dezynfekcji oraz w procesie konserwacji żywności.

W medycynie, ludzie wykorzystują kwas solny do produkcji leków, w tym leków przeciwwrzodowych, witamin i innych suplementów. Dodatkowo, stosuje się go w laboratoriach do regulacji pH w roztworach do analizy chemicznej oraz do oczyszczania i dezynfekcji sprzętu laboratoryjnego.

Dodatkowo, ludzie wykorzystują kwas solny w przemyśle petrochemicznym do oczyszczania ropy naftowej i gazu z zanieczyszczeń siarkowych. A także w przemyśle metalurgicznym do usuwania rdzy i zanieczyszczeń z metali.

Ważną cechą kwasu solnego jest jego reaktywność z różnymi substancjami, co czyni go niezwykle wszechstronnym związkiem chemicznym. Jednak jego stosowanie wymaga zachowania ostrożności ze względu na jego silne właściwości korozyjne i drażniące dla skóry, oczu oraz układu oddechowego.